Η παχυσαρκία ορίζεται ως η περίσσεια λιπώδους ιστού στον ανθρώπινο οργανισμό με αποτέλεσμα τη συσσώρευση αυξημένου λίπους κάτω από το δέρμα (υποδόριο) αλλά και σε διάφορα όργανα του σώματος (σπλαχνικό).Oι επιδημιολογικές μελέτες αναφέρουν πως ο επιπολασμός της παχυσαρκίας έχει αυξηθεί σημαντικά και στα δύο φύλα.Παγκοσμίως, πάνω από 250 εκατομμύρια άνθρωποι χαρακτηρίζονται ως υπέρβαροι και ένας στους δύο Έλληνες, 20-70ετών είναι υπέρβαρος ή παχύσαρκος.
Η ταξιμόμηση της παχυσαρκίας που φαίνεται στον παρακάτω πίνακα λαμβάνει υπόψιν τον Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και την περίμετρο μέσης.
Ταξινόμηση της παχυσαρκίας
| Βαθμός παχυσαρκίας | ΔΜΣ
(βάρος /ύψος2) |
Περίμετρος μέσης | Περίμετρος μέσης | |
| Χαμηλό βάρος | <18.5 | Άνδρες | Γυναίκες | |
| Φυσιολογικό | 18,5-24,9 | |||
| Υπέρβαρος | 25- 29,9 | >94 cm | >80cm | |
| Παχυσαρκία | Ι | 30-34,9 | >102 cm | >88 cm |
| Μέτρια παχυσαρκία | ΙΙ | 35-39,9 | ||
| Νοσογόνος παχυσαρκία | ΙΙΙ | >40 |
Αρχικά η γνωστή επιδημιολογική μελέτη Nurse’s Health Study αναλύοντας follow up δεδομένα για 16 έτη πάνω από 115.000 γυναίκες μέσης ηλικίας , κατέληξε στην συσχέτιση του δείκτη μάζας σώματος και του κινδύνου για στεφανιαία νόσο.Για παχύσαρκες γυναίκες με ΔΜΣ > 32 ο κίνδυνος γινόταν έξι φορές υψηλότερος σε σύγκριση με τις γυναίκες φυσιολογικού βάρους.Παρομοίως,σε άλλες μελέτες έχει φανεί διπλάσιος κίνδυνος και για τους υπέρβαρους άντρες.
Η κατανομή του λίπους είναι ακόμα πιο σημαντικός παράγοντας από την ίδια την γενική παχυσαρκία στον κίνδυνο νοσηρότητας.Σε μελέτη έχει φανεί πως η κεντρική τύπου παχυσαρκία σχετίζεται θετικά με τα επίπεδα της γλυκόζης αίματος, της ομοκυστεΐνης αίματος, της CRP (C- αντιδρώσα πρωτεΐνη), της LDL χοληστερόλης και της απολιποπρωτεΐνης Β.Επίσης όσο αυξανόταν ο λόγος μέσης/γοφών τόσο σημείωναν αύξηση οι συγκεντρώσεις των τριγλυκεριδίων και του ινωδογόνου.
